مراسم نکوداشت پروفسور مجتبی شمسی‌پور دانشمند برجسته جهان در دانشکده علوم دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه رازی به نقل از دانشگاه فردوسی مشهد، مسعود میرزائی شهرابی در ابتدا ضمن اشاره به اتفاقات این روزهای جنبش دانشجویی در دانشگاه‌های جهان که فریاد آزادی‌خواهی و حق‌طلبی در حمایت از مردم مظلوم غزه را سر داده‌اند، اظهار کرد: این اتفاقات می‌تواند سرآغازی برای فصل جدید هندسه آینده دنیا باشد و امیدواریم به زودی شاهد برچیده شدن ظلم و استکبار از جهان و نابودی رژیم کودک‌کش صهیونیستی باشیم.

وی دو مورد از مهم‌ترین اهداف دانشگاه فردوسی مشهد در دوره جدید را مهیاکردن بستر مناسب برای نقش‌آفرینی دانشجویان در مدیریت دانشگاه و مشارکت آن‌ها در ارتقاء زیست‌بوم نوآوری شرق کشور عنوان کرد و گفت: یکی از لوازم رسیدن به این اهداف، معرفی الگوهای مناسب، همچون پروفسور شمسی‌پور به دانشجویان است.

رئیس دانشگاه فردوسی مشهد بیان کرد: رویکرد تیم مدیریتی جدید دانشگاه، مسئله‌محور است و این برنامه علاوه بر پاسداشت شخصیت عالی‌قدر پروفسور شمسی‌پور، در راستای مسئله‌محوری شکل گرفته است.

وی افزود: یکی از مسائل مهم دانشجویان و جوانان ما، عدم شناخت الگوهای مناسب جهت ترسیم مسیر زندگی و شکل‌گیری هویت آن‌هاست. الگوی جوانان ما باید بزرگانی همچون پروفسور شمسی‌پور باشند و این مراسم آغاز مسیری است که شروع کرده‌ایم.

میرزائی شهرابی گفت: زندگی ایشان، نقاط برجسته بسیاری دارد از کارنامه پرافتخار علمی تا سبک زندگی و منش ایرانی و اسلامی اصیل.

وی بیان کرد: پروفسور شمسی‌پور، شیمی‌دان برجسته ایرانی از خطه اصیل کرمانشاه، پس از اخذ مدرک دکترای شیمی تجزیه از دانشگاه میشیگان آمریکا دوباره به وطن خود بازگشت و به کرمانشاه آمد و سال‌ها در تربیت شاگردان کوشید. پروفسور شمسی‌پور می‌توانست مثل خیلی از افراد دیگر، به کشور بازنگردد و در کشورهای مطرح دنیا فعالیت کند اما عشق او به وطن، عشق او به اسلام و دغدغه او برای پیشرفت ایران عزیزمان، اجازه نداد علم خود را در راهی غیر از پیشرفت وطن و برای خدمت مردم ایران، استفاده کند.

علی موسوی مشهدی، دبیر انجمن‌های علمی و مشاور جوان رئیس دانشگاه، ضمن یادآوری اهمیت بزرگداشت دانش و دانشمندان بیان کرد: پروفسور شمسی‌پور در توسعه علم شیمی در ایران تلاش‌های ارزنده‌ای داشتند. پروفسور شمسی‌پور ۲۰ سال بدون دستمزد در سمت ریاست انجمن شیمی ایران بودند و به گفته زلفی‌گل حتی از جیب خودشان برای انجمن هزینه می‌کردند.

وی افزود: پروفسور شمسی‌پور این فرصت را داشتند تا در بهترین دانشگاه‌های دنیا جایگاه بسیار خوبی داشته باشند اما همه این‌ها را رها کردند چرا که می‌دانستند کشورشان به ایشان نیاز دارد. ایشان سرمایه نمادین کشور هستند و سرمایه‌های نمادین در هر جایی که باشند به آن مکان ارزش می‌بخشند.

در این مراسم، پروفسور شمسی‌پور علاوه بر مرور خاطرات و تلاش‌های خود برای کسب دانش، به بیان برخی دستاوردهای انجمن شیمی از جمله ارزآوری از طریق نشریه بین‌المللی، انتشار نشریات فارسی، داشتن ۱۷ کمیته علمی و یک نماینده در هر دانشگاه، ارتباط با آموزش و پرورش و ارتباط با صنعت پرداخت.

وی ایجاد اشتغال و حمایت از جوانان تحصیل‌کرده برای به‌کارگیری تخصص آن‌ها در داخل کشور را مسئله‌ای ضروری دانست و گفت: یکی از نگرانی‌های بزرگ وزارت علوم و همه ما جوان‌هایی هستند که فارغ‌التحصیل می‌شوند و سرمایه‌هایی که از دست مملکت می‌روند.

گفتنی است در پایان مراسم، از تابلوی تمثال پروفسور مجتبی شمسی‌پور رونمایی و همچنین از افتخارات و دستاوردهای علمی پروفسور در داخل و خارج از کشور تقدیر و نشان ویژه دانشگاه فردوسی مشهد به وی اعطا شد.

پروفسور مجتبی شمسی پور سال ۱۳۲۸ در کرمانشاه بدنیا آمد و تحصیلات خود را تا پایان مقطع دیپلم در این شهر به پایان رساند. او در سال ۱۳۵۲ موفق به اخذ مدرک لیساس شیمی از دانشگاه صنعتی شریف شد و بدنبال آن با انتخاب گرایش شیمی تجزیه در مقطع کارشناسی ارشد این دانشگاه پذیرش و سال ۱۳۵۴ تحصیلات خود را در این مقطع  هم به پایان رسانید.

پروفسور شمسی پور پس از آن عازم آمریکا شد و توانست در سال ۱۳۵۸ مدرک دکترای شیمی تجزیه را از د انشگاه ایالتی میشیگان اخذ کند. او در سال ۱۳۷۱ به رتبه استادی(پروفسوری)  نائل آمد.

برنده جایزه کتاب سال ۱۳۶۸ ایران، برنده جایزه جشنواره خوارزمی در سال ۱۳۷۰ در علوم محض، شیمیست برگزیده انجمن شیمی ایران در سال ۱۳۷۴، برنده جایزه کامستک (سازمان کشورهای اسلامی) در سال ۱۳۶۷، محقق برگزیده و خاص وزارت علوم در سال ۱۳۷۹، برنده جایزه شیمی همایش چهره‌های ماندگار در سال ۱۳۸۱ و دریافت نشان لیاقت در پژوهش از رئیس‌ جمهور در سال ۱۳۸۱ بخشی از موفقیت‌های علمی پروفسور شمسی پور است.

پروفسور شمسی پور هم اکنون رئیس انجمن شیمی ایران، استاد و عضو گروه علمی شیمی دانشگاه رازی است.