در این نقد گزیده برآنیم تا با طرح چند گزاره به بیان «مفهوم واقعی شعار» و «هویت مدعیان» آن بپردازیم.

شعار «زن، زندگی، آزادی» یکی از شعارهای  جذاب، اما «دروغین» و «فریبنده» گروهک کمونیستی - تروریستی کومله است؛ در این نقد گزیده برآنیم تا با طرح چند گزاره به بیان «مفهوم واقعی این شعار» و «هویت مدعیان» آن بپردازیم:

اساس شخصیت زن در جهان بینی اسلامی به عنوان «موهبت الهی» که دارای «شخصیت مستقل» و «آزاده» است، بر بنیاد «کرامت»، «شرافت»، «عفت» و «پاکی» استوار است. زن در اسلام در عین اینکه «مظهر جمال و ظرافت» است، از «حقوق انسانی» و «مسئولیت‌های خطیر فردی و اجتماعی» برخوردار است؛ اما زن در نظر و عملکرد مدعیان این شعار، «موجود و شهروند درجه دوم»، کلید و ابزاری «جنسیتی» برای «بهره‌برداری سیاسی»، «کشته‌سازی»، «التذاذ»، «هوس‌بازی»، «قبح‌شکنی» و «برهنگی» است. به همین دلیل، هرگز در قاموس آنان، دو تعبیر «زن فاطمی» و «زن زینبی» جایگاهی ندارد.

مفهوم زندگی در اسلام به عنوان «ارمغان الهی» بسیار ژرف، ارزشمند و پر معنی است؛ اما حقیقت مطلب آن است که معنی و مفهوم زندگی از نگاه این مدعیان؛ همان «ترور» و «کشتار» و به تعبیری، «نیستی» و «ویرانی» است. مدعیان این شعار برای جهانیان توضیح دهند که چه «زندگی» برای مردم عراق و سوریه به ارمغان آورده‌اند که اکنون در ایران، در جستجوی آن هستند؟ به رسانه‌های آزاداندیش دنیا توضیح دهند؛ چرا مدعیان این شعار، «زندگی مدافعان امنیت» را به وحشیانه‌ترین شکل می‌گیرند؟

اما کلید واژه سوم؛ یعنی «آزادی»؛ هیچ اصطلاحی در دنیای روشنفکری معاصر به اندازه آزادی مظلوم نبوده و نیست. پوستین وارونه‌ای که غرب و مزدوران منطقه‌ای آن در خاورمیانه از آزادی عرضه می‌کنند، چیزی جز «استبداد»، «ویرانی»، «بردگی»، «اسارت حیوانی» و «سلطه بیگانه» به همراه نداشته است.

این چه برداشتی از آزادی است که مردان و زنان مسلمان و انقلابی را به خاطر آرمان‌های مشروع و به‌حقشان، با «هتاکی محض»، «زشت‌ترین» و «رکیک‌ترین الفاظ» مورد خطاب قرار می‌دهند؟ این چه آزادی است که ارزش و اعتبار زن را در «بی‌حجابی»، «بی‌عفتی»، «تبرّج» و «خودآرایی»تفسیر می‌کند؟

مخاطبان گرامی! گروه‌های تروریستی و رسانه‌های مزدور آنان، این شعار را به‌مانند دیگر شعارهای معقول و مطلوب انسانی به «خاک سیاه» نشانده و در «بایگانی تاریخ» به خاک سپرده‌اند. آنان از این شعار حق‌گونه که بر سر نیزه‌های سعودی و غربی کرده‌اند، اراده باطل و گمراهی می‌کنند.

اما چرایی طرح این پرسش در تجمعات دانشجویی:

به یقین، شکوفایی و تأثیرگذاری ماندگار زنان ایرانی بعد از انقلاب اسلامی در عرصه‌ها و صحنه‌های مهم و گونه‌گون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و علمی، موجبات خشم و کینه دشمنان را فراهم آورده است. لذا آن «خفاشان خنّاس» برآنند تا منزلت و جایگاه زنان و نیز سطح اهداف، خواسته‌ها و مطالبات زنان مؤمن و پرهیزکار این جامعه را به «خواسته‌های حیوانی» و «غیرانسانی» تنزل دهند.

آنان در فکر پلید خویش به این نتیجه رسیده‌اند که جوانان متعهد دانشجو، موتور پیشرفت علمی و توسعه فناوری کشور هستند، لذا برآنند تا با سرگرم نمودن ایشان به «شعارهای جذّاب»، اما «دروغین» و «فریبنده»، راه تکامل و مسیر اعتلای دانشجویان را به سوی «بی‌بندو باری»، «فساد اخلاقی» و «بی‌‌حیایی» سوق دهند که به یاری پروردگار متعال، چنین رؤیایی محقق نمی‌شود.

روابط عمومی دانشگاه رازی